Özdemir Asaf ve Yalnızlık

Merhaba sevgili Bizim Anadolu okuyucuları! Koskoca bir ayı daha arkamızda bıraktığımız bugünlerde umarım hepinizin keyfi yerindedir. Bu sayıda sizlere değerli şairimiz Özdemır Asaf ve sanatından örnekler vermeye çalışacağım.

Özdemir Asaf'ın ikilikler ve dörtlüklerden oluşan ilk şiirlerinde yoğun bir söyleyiş özelliği göze çarpar. İnsan toplum ilişkilerine yönelik temaları konu edinerek düşündürücü bir şiir evreni kurmuştur. Çok kullandığı sevgi, ayrılık, ölüm temaları, son dönem şiirlerinde giderek yerini kaçış ve umutsuzluğun tedirginliğine bırakmıştır.

Bu ayki yazımda değerli şairimizin "Yalnızlık Paylaşılmaz" adlı şiir kitabında yer alan bazı dörtlükleri sizlerle paylaşmak istiyorum.

Yalnızlık

Ben hep senin çağrını çaldım,
Senden sessizlik yanıtı geldi.
Gelecekten beklenen ses yerine,
Geçmişin anısızlık anıtı geldi.

Şair nasıl yalnız kaldığını anlatıyor bu şiirde: Ben diyor, hep seni çağırdım sensizlik anlarımda, ama senden hep sessizlik yanıtı geldi. İşte gelecekte yalnız kalmamın nedeni bu diyor şair.

Aşk

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır,bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.

Şairin aşk üzerine yazdığı duygularını açıklamama gerek yok sanıyorum. Bizi hasta eden sağlığımıza kavuşturan, yalnızlıklarımızı sonlandıran, bizi özel hissettiren bir duygudur aşk.

Taş yazı

Gülüş bir yanaşımdır bir öbür bir kişiye
Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye
Anılarından kale yapıp sığınsa bile
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye.

Bir insana gülümsemek yeter ona yaklaşmak için. Bir gülüş yeter bir insanla arkadaş olmaya. Anılarımıza sığınarak bazen yalnızlığımızı unutmaya çalışsak da diyor şair, yetmiyor yalnızlıkla bir ömür boyunca başetmeye.

Özdemir Asaf'ın kullandığı üslup bir çok şairimizden farklıdır. Onun sanatını anlamak için derin düşünmek gerekir. Sadece bir anlamı yoktur şiirlerinde; bir çok değişik anlam bütünlüğü çıkartılabilir. Bu ayki yazımda umarım sizlere birazcık da olsa Özdemir Asaf'ı tanıtabilmişimdir. Bu ayki yazımı Özdemir Asaf'ın şiir kitabında yer alan bir sözüyle bitiriyorum; "her insanın bir öyküsü vardır, ama her insanın bir şiiri yoktur."

Şubat 2008

Yazarın önceki yazıları:
Aşk Şairi Ümit Yaşar
Attila İlhan'ın Şiiri
Yaşamak Bir Ağaç Gibi Tek ve Hür