 |
|
Yalçın
DİKER |
 |
|
Kamu yararına ve gönüllü olarak yürütülen bir etkinliktir dernekçilik. Amatördür. Etkinliğini sınırlayan sadece insan olmanın sonucu ortaya çıkan yapay sorunlar değil, gönüllülerin zaman ve yetenekleriyle tüzük ve diğer koşullardır. Üstelik büyük çoğunluğumuz sivil toplum etkinliklerine yeterince duyarlı değiliz. Duyarlı olan azınlık ise kırılgan ve bölünmeye eğilimlidir. Bunu istismar eden ve bundan nemalanan bazı örgütler de dernekleri ve toplumu bölerek zayıflamasına neden olabilmektedir. Hepimizin suçlusunu aramadan, "Nerelerde aksamalar var, niçin sayıca ve etkinlikler bakımından yeterince etken değiliz, neden bölünmüşüz, niçin bir büromuz, hatta bir depomuz bile yok" gibi sorunlara ilişkin düşünce ve önerilerimizi ortaya koymamız gerekir. Aşağıdaki çözüm yollarını uygun veya uygulanabilir bulmayanlar olabilir. Asıl mesele sorunda anlaşmaktır. Sorun doğru algılanmadığında çözüm önerileri de sonuçsuz kalacaktır. 1. Katılım: Ottava Türk Kültür Derneği'nin etkinliklerine katılım yeterli değildir. Üç bin Türk'ün yaşadığı bir şehirdeki etkinliklere katılım en fazla iki yüz, iki yüz elli kişi civarındadır. Katılanlar da hemen her zaman aynı kişilerdir. Derneğin ilk Genel Kurulunda katılımın neden istenen seviyede olmadığını ve neler yapılması gerektiğini tespit etmek üzere tüzük değişikliğini de içeren bir çalışma başlatılmasında yarar vardır. Katılımın artması Derneğin (dolayısıyla Türk toplumunun) gücünü de maddi ve manevi bakımdan artıracaktır. 2. Bölünmüşlük: Ottava'da zaten yeterli olmayan katılımın bir de dernek ve vakıf tarafından ikiye bölünmüş olduğu bilinmektedir. Bu bölünmüşlük Ottava Türk toplumu olarak gücümüzü azaltmaktadır. Kanımca bu durumun tek taraflı olarak giderilmesi olanaklı değildir. (Önceden çok denendi bir işe yaramıyor.) O halde dernek, enerjisini çağdaş ve güçlü bir Kanada Türk toplumu oluşturmaya ve bu toplumun etkin ve görünür hale gelmesine yöneltmelidir. Bu bağlamda TSM Korosu, Tiyatro, Kadınlar Derneği ve hatta KTK ile organik bütünlük sağlanamıyorsa eşgüdüm ve dayanışma yöntemleri geliştirilmelidir. 3. Yönetim Biçimi: Bize göre yetkileri ve uygulamaları Genel Kurulca sıkıca denetlenen Başkanlık sistemi ve üçer kişilik alt kurullardan oluşacak bir yapılanma ile dernek daha etkin ve dinamik bir çaba ortaya koyabilir. Bu durum da elbette tüzük değişikliğini gerektirir. 4. Türk Merkezi: 50 yıla yaklaşan bir süredir Ottava'da yaşayan Türk toplumunun bir araya gelebileceği kendine ait bir mekânı yoktur. Bu normal değildir. İstenirse inanıyoruz ki bu sorun çok kısa bir süre içinde çözülebilir. 5. Haberleşme: 2000'li yılların başında oluşturulan elektronik haberleşme ve web sitemiz sadece derneğin resmi duyuruları için değil, Ottava Türk toplumunun birbirleriyle haberleşmesi ve gelişmelerden haberdar olması için tarafımızdan oluşturulmuştur. Bu haberleşmeler üzerindeki gereksiz sansür kaldırılmalı, katılım artırılmalı ve Ottava Türk toplumuna mal edilmelidir. Derneğin web sayfası da sürekli olarak yenilenmeli ve toplumun kullanımı için cazip hale getirilmelidir. 6. Derneğin Demirbaş sorunu: Derneğin demirbaşları parçalar halinde orada burada saklanmakta ve zaman zaman sahipsiz kalıp kaybolmaktadır. Derneğin demirbaşlarını çöpe atılmasını öneren Dernek Başkanları bile olmuştur. Kendisine ait bir bürosu olana kadar bu demirbaşların kiralanacak bir depoda ve kayıt altında tutulmasında ve imza karşılığında devir teslim edilmesinde yarar vardır. 7. Etkinlikler: Dernek Yönetim Kurulu üyelerinin sürekli olarak değiştiği göz önünde bulundurularak, dernek etkinliklerinin belirli bir plan içinde geleneksel bir yapıya kavuşturularak belirli sürelerle uygulanmasının planlama ve katılım bakımından kolaylık sağlayabileceği değerlendirilmektedir. Bu çerçevede
bir taslak örneği şu biçimde düşünülebilir: Ayrıca Ramazan ve Dini Bayramlarda değişen tarihlerine göre kutlamalar ile senede iki kere bağış amaçlı Garaj Satışı ve ayda bir belirlenecek bir Türk lokantasında gayrı resmi akşam yemeği. SONUÇ: Diyaspora Türkleri olarak derneklerin kültürel değerlerimizi koruma ve birlik olarak haklarımızı korumada büyük önemi vardır. Bu nedenle dernekler ve benzeri sivil toplum örgütleri içerisinde örgütlü olmamız sadece Diyaspora Türkleri olarak bizim değil, aynı zamanda hem ana vatanımızın hem de yaşadığımız ülkelerin çıkarınadır. Şubat 2009 Yazarın önceki
yazıları: |
|
